Hier bij Wolvin zijn we all about reclaiming your wild: jezelf de toestemming geven om het leven op jouw manier te leven. Beslissingen nemen die kloppen voor jou. Zeggen wat je echt denkt.
Handelen volgens hoe je je echt voelt.
Maar dat is vaak gemakkelijker gezegd dan gedaan. Want dan worden we verliefd en lijkt dat allemaal toch wat spannender, op die eerse date. Dan zijn er kinderen en lijken we toch ineens veel meer beperkt dan we zouden willen. Dan is er werk, en familie, en overstromingen en allerlei andere zaken die het onveilig en onbelangrijk lijken te maken om het leven volgens je eigen waarheid en regels te leven.
En toch. Toch is niets belangrijkers dan dat. Toch is er niets die ons meer uitput en uitdooft, dan niet ten volle te leven. "The horrors of the half-lived life", noemt Herman Melville het in zijn wereldbekende klassieker 'Moby Dick'.
En dus, om je doorheen de dagen en weken te helpen herinneren aan het belang van authentiek, wild en vrij leven, deze drie mantra's die je mag lenen en idealiter on repeat in je hoofd opzet.
A wise woman once said "fuck this shit" and she lived happily ever after.
Het ding is dat angst ons te hard laat tillen aan dingen die er niet echt toe doen; en niet genoeg aan dingen die er werkelijk toe doen. Mager genoeg zijn, mooi genoeg zijn, hard genoeg overkomen, leuk genoeg bevonden worden, ... het zijn stuk voor stuk dingen die in de snelheid van het dagelijkse leven erg belangrijk lijken. Maar eerlijk. Ik kan me niet inbeelden dat iemand op zijn sterfbed ooit zou hebben gezegd: "Ik wenste dat anderen me leuker hadden gevonden."
Wat we wel zeggen zijn dingen als: "Ik wenste dat ik meer tijd had doorgebracht met mijn kinderen", "Ik wenste dat ik dat avontuur was aangegaan", "Ik wenste dat ik mijn hart had gevolgd", "Ik wenste dat ik meer gereisd had", "Ik wenste dat ik X vergeven had", ...
Fuck dus de kleine dingen die er niet echt toe doen, zoals de omvang van je salaris, volgers op IG, aantal likes, kledingmaat, ... Alle energie die je daaraan versast heb je niet over om te doen wat echt telt: leven, reizen, genieten, liefhebben, vergeven, groeien, ...
Jouw happy ever after begint, daar waar je je leven begint te leiden vanuit jouw prioriteiten, doen wat echt telt voor jou.
It's your story, honey. Feel free to hit 'em with a plot twist whenever you want.
Jij bent de (co)auteur van jouw leven; jouw verhaal. Schrijf een verhaal waarin jij de heldin bent. (En dat verhaal schrijven begint trouwens in je hoofd, in hoe je denkt over en praat tegen jezelf).
Maar ook; voel je vrij om ten allen tijde het plot aan te passen van jouw verhaal.
Zoals alles in de natuur zijn wij organische, dynamische wezens. Jij bent een resultaat van voortschrijdend inzicht. Fucking act like one. Verander je regels, verander je setting, zodat die in het verlengde blijven liggen van hoe jij in jezelf verandert.
You won't change the world by trying to be like it.
Het archetype van de wolvin houdt leiderschap in. Al was het maar binnen de kleine context van jouw gezin of jouw omgeving. Wij zijn degene die, al was het maar energetisch, het alternatief belichamen.
Dat betekent dat lange stukken van ons pad alleen zijn. Dat we vaak alleen hebben te zijn. Net omdat we te leren hebben om dat alleen-zijn niet te vrezen.
Wij hebben werk te doen. En dat betekent per definitie dingen veranderen die niet meer kloppen. En dat betekent per definitie vaak, alleen staan. Dingen op jouw manier doen. Jouw waarheid belichamen en beleven, wars van wat anderen doen.
Deze mantra helpt me op momenten dat dat alleen-zijn eng en lastig is. Wij hebben werk te doen. En dat doen we niet, als we braaf meestromen met wat iedereen doet.
Of op een luchtiger noot: "Stop trying to be like everybody. You don't even like everybody".
Up & at 'em pack,
X
Nath
I like that: "Stop trying to be like everybody. You don't even like everybody"
Het is echt zoo waar 😄