Als ik denk aan ontembaar vrouw-zijn, dan is onbevreesdheid de eerste term die in me opkomt.
De onbevreesdheid van de cowgirl die een net-niet-getemd paard bestijgt. De onbevreesdheid van de surfer die een wilde zee optrekt. De onbevreesdheid van de moeder die doet en leeft vanuit haar waarheid, ongeacht of die strookt met de waarheid van haar tribe. De onbevreesdheid van de oudere vrouw die temidden de jeugd danst, ongereserveerd en op een manier die klopt voor haar.
Die onbevreesdheid is al heel mijn leven een navigating point: een kompaspunt, een vuurtoren, een inspiratiebron. Weinig dingen bewegen me zo, als onbevreesdheid zien en ervaren in anderen.
En toch, is onbevreesdheid een illusie. Want stiekem is niemand is ooit echt onbevreesd - tenzij je een pyschopaat en we don't wanna go down that road now do we Brenda?
Maar voor de rest van ons, is angst altijd ergens wel aanwezig. Soms heel erg op de voorgrond; en dan weer wat stiekemer op de achtergrond om dan totaal onaangekondigd en ongevraagd terug binnen te stormen.
Zoals bij mij op vakantie vorige week. Zat ik daar heerlijk in de Zuid-Franse zon op een plek die wellicht het dichtste bij hemel is als wat we hier op aarde kennen, en voelde ik me ineens kut. Je weet wel. Zo een onbehaaglijk gevoel dat schijnbaar uit het niets naar boven lijkt te zijn geslopen om dan ineens naast je op de zonnerelax te komen liggen.
Zo'n gevoel dat je eerst probeert te negeren tot het niet werkt en dat ligt te wachten tot op het moment dat je het uitzucht: "WAT is er?!".
Ah angst. Angst voor het weerbericht dat leek te gaan tegenzitten. Angst voor de hoest van Maurice, die leek te verergeren. Angst voor mijn lief, die niet snel genoeg zijn plaats leek te vinden.
We zijn nooit echt onbevreesd. Fear sneaks up on us when we least expect it.
Of in de heerlijke woorden van Elizabeth Gilbert: angst zal altijd in de auto zitten; alleen wil je het liever niet achter het stuur. (Als het even kan, liefst in de skibox op het dak. Je weet wel, zoals die oma in de Sixt-reclame)
Maar hoe doe je dat? Hoe zet je angst niet achter het stuur - laat staan hoe je 'em in de skibox krijgt? Hoe keer je van angst terug naar liefde?
Wat volgt zijn 3 supersimpele, superefficiënte en super-arbitrair gerangschikte stappen om van angst naar liefde terug te keren.
LUISTER. Luister naar wat je angst je te zeggen heeft. Vaak reageren we op angst zoals een overprikkelde moeder op een angstig kind: "Kom op joh, dat is nu toch helemaal niks om bang voor te zijn?" Case closed. Maar klaarblijkelijk zijn we er wel bang voor. Voor de meteo die lijkt tegen te zitten bijvoorbeeld. Dus luister naar jezelf. Waar ben je bang voor? En waarom? Wat vrees je dat er dan zal gebeuren? En dan? En dan? En vaak, als je je worst case scenario helemaal uitwandelt, stel je vast dat je ook dat wellicht zult meester kunnen; mocht het zich aandienen.En vaker nog dat dat worst case scenario een scène uit een slecht geschreven 90s-horrorfilm lijkt te zijn: korrelig en zo ver van de realiteit dat het bijna geestig wordt. Dat luisteren doe ik trouwens het best al schrijvend - hence mijn heerlijke handtasformaat Wolvin notebook dat ik overal mee heb.
BEWEEG. Angst is een staat van zijn. And not a powerful one for that matter. De beste en snelste manier om een staat van zijn te veranderen is door beweging te brengen in je lijf of in je omgeving. Verlaat de ruimte, ga wandelen, joggen, doe yoga, dans, fiets, zet een raam open, verstuif wat essentiële oliën, ... Als je de buitenwereld in beweging brengt krijg je de binnenwereld in beweging.
DEEL. Deel je angst, onzekerheid of bezorgdheid met iemand (die je vertrouwt om zacht en liefdevol met die angst om te gaan). Spreek erover - hoe 'belachelijk' of 'irrelevant' je jouw angst ook vindt. Het uitspreken maakt hem al maar de helft zo groot meer. En het antwoord van je gesprekspartner halveert 'm dan nog eens.
There.
In drie stappen van angst naar liefde. De volgorde helemaal door jezelf te bepalen. Go give 'em a roll pack en laat me weten hoe dat werkt voor je.
Love & Brightness,
Nath
Picture Credit: Jalou Langeree